Dzień nie zapowiadał się zachęcająco. Wczesnym rankiem wisiały tak ciężkie chmury burzowe, że w ogóle zastanawialiśmy się nad przełożeniem wycieczki. Około 6-tej zaczęło się jednak nieco przecierać i zapadła decyzja, że jedziemy w okolice Turynu wykosić gminy, które tworzyły nam wielką, irytującą białą plamę na naszych mapach gminnych podbojów.
Ruszyliśmy w kierunku Santia', a następnie - Chivasso. Dotarliśmy tam sprawnie, dobrze znanymi nam drogami. W Chivasso zrobiliśmy zakupy obiadowe i zagłębiliśmy się w Terra Incognita, czyli w tereny tej pieprzonej, białej plamy ;).
Koszenie gmin przebiegło bez większych problemów. Trochę pobłądziliśmy, żeby dotrzeć do niektórych, bo oznaczenia pozostawiały nieco do życzenia, no i most, który na mapie był... był tylko na mapie. Założony na dzisiaj plan wykonaliśmy jednak w 100%, więc zadowoleni z siebie ruszyliśmy w dobrze nam znaną drogę powrotną do domu.
Żeby było ciekawiej, Autor zaczął nam domalowywać coraz więcej, coraz cięższych chmur. Ponieważ te jednak nie robiły na nas większego wrażenia, a Autor - jak widać chciał takowe na nas zrobić - postanowił dodatkowo uatrakcyjnić nam powrót, dodając błyskawice. Od okolic Santii błyskało się już z trzech stron i praktycznie ciągle, do tego zaczęło wiać w twarz i to tak, że zacząłem się zastanawiać czym by tu obciążyć Ancorka, żeby go nie zwiewało z drogi.
Na szczęście burze przeszły za nami, przed nami i po prawej, a nas tylko postraszyły.
Właściwie, oprócz tego wiatru, który wiał na odcinku ok. 15 km., to warunki zapanowały wręcz magiczne. Czarna noc, ciemne chmury, błyskawice i nieustanny koncert żab (wszak to już ryżowiska) towarzyszyły nam prawie do samej Gattinary.
Podsumowując - wyszła nam jedna z najbardziej ostatnio udanych wycieczek.



Ancorek zwiedza Foglizzo


Dojeżdżamy do Aglie'


Aglie'


Aglie' - fontanna


Dziś jedna sakwa wystarczyła.


Okolice Cuceglio


Okolice Vialfre'


Zamek w Candia Canavese


Caluso


Caluso


Lago di Candia


Jeszcze raz Jezioro di Candia

Mapa trasy:
Pokaż trasę GPS

Na drugim brzegu Padu jest fajnie i... nie ma ryżu. :)

Kilka zdjęć z wycieczki:


Widok na Pad na wysokości Crescentino


Złota włoska jesień




Chyba się za bardzo na południe zagalopowałem... ;)




Okolice Murisengo




Winnice w okolicach Camino




Widok na Camino



Gattinara - Santia' - Crescentino - Cavagnolo - Murisengo - Pontestura - Camino - Gabiano - Crescentino - Santia' - Rovasenda - Ghislarengo - Gattinara

Wybraliśmy się dziś z Ancorkiem na wycieczkę w kierunku Turynu, bez ściśle określonego planu trasy. W ten sposób wyszła nam całkiem fajna traska, modyfikowana na bieżąco.



Stylowy sakwiarz


Widok na San Benigno Canavese


Jezioro Viverone

Trasa:
Pokaż trasę GPS

Wycieczka dookoła Lago Maggiore chodziła mi po głowie od jakiegoś już czasu. Aż wreszcie nadszedł czas realizacji. Po wyjechaniu z domu, dość szybko okazało się, że wcale nie będzie to sympatyczna, miła wycieczka. Największy wpływ miała na to mocno męcząca pogoda. Włosi nazywają ten stan aury „afą”, a my po prostu duchotą lub jeszcze bardzie po prostu – parówą.
Żeby dodać sobie animuszu w tych trudnych warunkach atmosferycznych, szybko postanowiłem zastosować doping, ale doping dozwolony - w postaci muzyki. Jako, że nie wożę ze sobą żadnego sprzętu grającego, piosenka zagościła na moich ustach. Śpiewam sobie często na rowerze w sytuacjach trudnych, ale i też zupełnie przyjemnych, w chwilach kryzysu, ale i relaksu, czyli nawet bardzo często. Kronikarska skrupulatność wymaga, aby w tym miejscu dodać, iż zarówno poprawność wokalna, jak i dokładna znajomość tekstu nie jest dla mnie sprawą pierwszoplanową. Repertuar kształtuje się w zależności... właściwie, nie wiadomo od czego. Na dzisiejszej liście przebojów królowała Pani Irena Santor ze swoim przebojem „Już nie ma dzikich plaż”. Z Panią Ireną podróżowało mi się bardzo przyjemnie i niniejszym dziękuję jej za towarzystwo.

Generalnie wycieczka bardzo fajna krajobrazowo. Po stronie wschodniej i szwajcarskiej Jeziora Maggiore byłem po raz pierwszy. Przewodniki podają, że strona wschodnia jest mniej ciekawa i chyba mają rację, ma ona jednak również swój urok. Szwajcaria urzekła mnie licznymi, świetnie oznakowanymi ścieżkami rowerowymi i ogólnym poukładaniem, czyli przeciwnością tego, co ogląda się w Italii.




Komu rybkę?


Okolice Stresy




Wyspy Borromejskie


Feriolo


Cannero Riviera




Cannobio


Wjazd do Szwajcarii.


Brissago














Oznakowanie ścieżek rowerowych w Szwajcarii




Już po wschodniej stronie Lago Maggiore


I znowu w Italii






Laveno


Trasa:
Pokaż trasę GPS

Zdjęcia zamieszczę później

Na wycieczkę do Pavii miałem ochotę już od jakiegoś czasu, żeby wykosić trochę nowych gmin w tamtej okolicy.
Jechało się nieźle, mimo dość monotonnego krajobrazu, którego głównym składnikiem były kałuże ryżowe. W bezpośrednich okolicach Pavii droga się trochę zepsuła. Brak pobocza i kiepska nawierzchnia przy dużym natężeniu ruchu to nie najlepsze połączenie dla rowerzysty. W samym mieście natomiast natrafiłem na normalny, włoski chaos, a nawet rzekłbym - burdel. Gdy już mi się wydawało, że całkiem sprytnie udało mi się przemknąć, znalazłem się na obwodnicy, która radośnie zmieniła się w autostradę. Fajnie, że wkrótce, równie niespodziewanie zmieniła się w normalną drogę, bo akurat po autostradzie, to nie przepadam jeździć rowerem.
Na przedmieściach Pavii dociążyłem jeszcze rower, zakupując w Lidlu walizkę narzędzi i zadowolony z udanego zakupu pojechałem dalej.
Za Novarą zaczęły mnie gonić ciężkie chmury, ale udało mi się dotrzeć do domu przed burzą. Nie bez znaczenia był tutaj dopingujący SMS od żony o czekającym w domu zimnym, cudownie orzeźwiającym napoju na "P" :)




Widok na Pavię nad rzeką Ticino


Jedna z nowych gmin


A wieczorem trochę się pochmurzyło




Trasa:
Pokaż trasę GPS