Rano skoczyliśmy po zakupy. Po powrocie wypiliśmy kawę i pojechaliśmy na wycieczkę. Pogoda nie nastrajała optymistycznie. Czarne, burzowe chmury wisiały nad Gattinarą. Właściwie, to nie za bardzo chciało mi się dziś wyjeżdżać, ale Pani Małżonka zarządziła wycieczkę i nie było gadania.
Na szczęście aura okazała się zmienna jak kobieta i po około godzinie jazdy wypogodziło się na dobre. W ogóle, to pogoda udała nam się idealnie, bo dosłownie dziesięć minut po przyjeździe do domu zaczął padać grad, by po niedługim czasie przejść w normalną burzę z piorunami.


Ancorek z głową w chmurach.


"Nasz" stolik śniadaniowy.


Na bocznej drodze w okolicach Carisio.


Wspomniana wcześniej boczna droga.


Gattnara powitała nas burzowymi chmurami.


Przysłowia nie zawsze są mądrością narodu, bo z tej chmury deszcz spadł wcale nie mały.

Ogólny zarys trasy: